აქვს თუ არა მხარეს უფლება, რომ იყენებდეს ხელშეკრულებიდან გაყვანის საშუალებას უბრალოდ ეკონომიური სირთულეების გამო?

ვგეგმავთ ფრენჩაიზის ხელშეკრულების გაფორმებას, სადაც ბრენდის ნიშნები, რეცეპტები და სხვა ინტელექტუალური აქტივი დაგვიჭერს. როგორ დავიცვათ თავი, რომ ფრენჩაიზის მიმღები ბოროტად არ გამოიყენოს ლიცენზია?

მომხმარებლებს შევთავაზე 1-კვირიანი ფასდაკლება, მაგრამ შუაში გავაუქმე აქცია. მივიღებ სამართლებრივ პრობლემას, თუ მხოლოდ შემიძლია შეწყვიტო აქცია?

თუ ვაძლევ ქვეკონტრაქტორს დავალებას, შეიძლება ჩემს კომპანიას ჩავუწერო ხელშეკრულებაში, რომ საზღვრებს გაცდომა არ შეიძლება, თორემ იგი თავის დანახარჯებზე აგებს პასუხს?

გვაქვს საკმაოდ დიდი თანხაზე საკითხი, სასამართლოში წასვლას ვფიქრობ. მაგრამ მეორე მხარე მედიაციას მთავაზობს. თუ რისკი არ არის, რომ დავკარგავ ან დრო გამეწელება?

ბევრი კომპანია არბიტრაჟს ირჩევს სასამართლოს ნაცვლად. რატომ? დრო, საიდუმლოება თუ სხვა მიზეზებია? ღირს კი ეს?

სავაჭრო ურთიერთობებში ზოგჯერ ვაფორმებთ ვექსილებსა და თამასუქს, რომ მიღებული სახსრები გრაფიკის მიხედვით დავფაროთ. როგორია იურიდიული შედეგები, თუ არ შევასრულებ ვექსილს?

ბიზნესში ზოგჯერ კონფიდენციალურობის გამო უპირატესობას ანიჭებენ ზეპირ მოლაპარაკებებს, მაგრამ მაწუხებს, რომ ეს შეიძლება სამართლებრივად არ იყოს სტაბილური. როგორია წესი საქართველოში?

ხშირად ვნახულობ ხელშეკრულებებს, სადაც წერია, რომ “დავა წყდება სასამართლოში” ან “არბიტრაჟით”. რამდენად მნიშვნელოვანია, სად წავიღებთ შესაძლო დავას, ქართული სასამართლო იქნება თუ კერძო არბიტრაჟი?

ბიზნეს საქმიანობაში, როდესაც სავაჭრო ხელშეკრულებას ვაფორმებ, მინდა ვიცოდე, რა ძირითადი მოთხოვნები და ფორმალური წესებია გათვალისწინებული საქართველოს კანონმდებლობით, რათა შემდეგში რაიმე ხარვეზი არ გამიჩნდეს. ვიტყოდი, რომ მნიშვნელოვანია, ყველა დეტალი ცალსახად იყოს გაწერილი, იმ რომელი მხარეც რა ვალდებულებას იღებს. ასევე მაინტერესებს, საჭიროა თუ არა ნოტარიული დამოწმება, ან რაიმე სხვა სპეციალური რეგისტრაცია?