სავალუტო რისკი ვინ უნდა ატაროს საგარეო ვაჭრობაში?

როდესაც სავაჭრო ხელშეკრულებას ვაფორმებ, მსურს ვიცოდე, როგორია მხარეთა პასუხისმგებლობა ხელშეკრულების ძირითადი პირობების დარღვევის შემთხვევაში. მაგალითად, თუ მომწოდებელი დროულად არ აწვდის საქონელს, ან მის ხარისხს თათბირის გარეშე ცვლის, ან თუ მყიდველი ვადაში ვერ იხდის, რა სანქციები შეიძლება დაყენდეს?

მეორე მხარე ამბობს, რომ დირექციაში მხოლოდ A პირს ჰქონდა ხელმოწერის უფლება, მაგრამ ხელშეკრულება B-მა მომართა. კანონი ანულირებს ასეთი გარიგებას?

ვგეგმავთ ფრენჩაიზის ხელშეკრულების გაფორმებას, სადაც ბრენდის ნიშნები, რეცეპტები და სხვა ინტელექტუალური აქტივი დაგვიჭერს. როგორ დავიცვათ თავი, რომ ფრენჩაიზის მიმღები ბოროტად არ გამოიყენოს ლიცენზია?

ვიწყებთ საწარმოს, სადაც ქიმიური გამონაბოლქვი შეიძლება იყოს. გარდა სავაჭრო სამართლისა, რა სხვა სამართლებრივ საკითხებს უნდა მივაქციო ყურადღება?

პარტნიორს სიტყვიერად შევუთანხმდით, რომ რაღაც საბაზრო ფასად მომაწვდიდა საქონელს, მაგრამ ახლა უარს ამბობს. სასამართლოში როგორ დავამტკიცო, რომ შეთანხმება არსებობდა?

თუ კონკრეტული საქონელი საფრთხეს შეიცავს (საკვები, ქიმია), მინდა ხელი შევკრიფო, რომ მიმწოდებელმა წარმოადგინოს უსაფრთხოების სერტიფიკატი. ეს მართლზომიერია?

ბიზნეს საქმიანობაში, როდესაც სავაჭრო ხელშეკრულებას ვაფორმებ, მინდა ვიცოდე, რა ძირითადი მოთხოვნები და ფორმალური წესებია გათვალისწინებული საქართველოს კანონმდებლობით, რათა შემდეგში რაიმე ხარვეზი არ გამიჩნდეს. ვიტყოდი, რომ მნიშვნელოვანია, ყველა დეტალი ცალსახად იყოს გაწერილი, იმ რომელი მხარეც რა ვალდებულებას იღებს. ასევე მაინტერესებს, საჭიროა თუ არა ნოტარიული დამოწმება, ან რაიმე სხვა სპეციალური რეგისტრაცია?

შპს-ს შექმნა იაფია, სააქციო საზოგადოების შექმნა ცოტა უფრო რთული. მაგრამ რას ვიღებ სანაცვლოდ? აქციების გამოშვებასა და კაპიტალის მოზიდვის საშუალებას?

ვაპირებ, უცხოელ კომპანიასთან დავდო ხელშეკრულება პროდუქციის ექსპორტზე. მაინტერესებს, საერთაშორისო ასპარეზზე იგივე საკანონმდებლო მიდგომებია თუ ადგილობრივი კანონებით ვერ მოვგვარდებით? ხომ არ უნდა გამოვიყენოთ საერთაშორისო კონვენციები, მაგალითად CISG, ან სხვა?