აქვს თუ არა მხარეს უფლება, რომ იყენებდეს ხელშეკრულებიდან გაყვანის საშუალებას უბრალოდ ეკონომიური სირთულეების გამო?

თუ ვაძლევ ქვეკონტრაქტორს დავალებას, შეიძლება ჩემს კომპანიას ჩავუწერო ხელშეკრულებაში, რომ საზღვრებს გაცდომა არ შეიძლება, თორემ იგი თავის დანახარჯებზე აგებს პასუხს?

პარტნიორს სიტყვიერად შევუთანხმდით, რომ რაღაც საბაზრო ფასად მომაწვდიდა საქონელს, მაგრამ ახლა უარს ამბობს. სასამართლოში როგორ დავამტკიცო, რომ შეთანხმება არსებობდა?

ვაპირებ, ჩემს პროდუქციაზე ადგილობრივ ბაზარზე მუშაობა დავალო მესამე პირს - აგენტი იქნება თუ დისტრიბუტორი. რა იურიდიული ასპექტები უნდა გავითვალისწინო, რომ დაცული ვიყო?

თუ ხელშეკრულებით ვალდებულია, რომ მომწოდებელმა საფასურის ნაწილ-ნაწილ მიღებისას გააგზავნოს საქონელი, ხოლო მყიდველი დროში გვიანდება, შეიძლება მომწოდებელმა შეაჩეროს ეს მიწოდება?

ქართულ ბაზარზე შეიძლება იყოს მონოპოლიის მცდელობა ან ფასის ალიანსი. ვინ რეაგირებს, რა სანქციები არსებობს?

თუ კონკრეტული საქონელი საფრთხეს შეიცავს (საკვები, ქიმია), მინდა ხელი შევკრიფო, რომ მიმწოდებელმა წარმოადგინოს უსაფრთხოების სერტიფიკატი. ეს მართლზომიერია?

ვიწყებთ საწარმოს, სადაც ქიმიური გამონაბოლქვი შეიძლება იყოს. გარდა სავაჭრო სამართლისა, რა სხვა სამართლებრივ საკითხებს უნდა მივაქციო ყურადღება?

მეორე მხარე ამბობს, რომ დირექციაში მხოლოდ A პირს ჰქონდა ხელმოწერის უფლება, მაგრამ ხელშეკრულება B-მა მომართა. კანონი ანულირებს ასეთი გარიგებას?

ბიზნეს საქმიანობაში, როდესაც სავაჭრო ხელშეკრულებას ვაფორმებ, მინდა ვიცოდე, რა ძირითადი მოთხოვნები და ფორმალური წესებია გათვალისწინებული საქართველოს კანონმდებლობით, რათა შემდეგში რაიმე ხარვეზი არ გამიჩნდეს. ვიტყოდი, რომ მნიშვნელოვანია, ყველა დეტალი ცალსახად იყოს გაწერილი, იმ რომელი მხარეც რა ვალდებულებას იღებს. ასევე მაინტერესებს, საჭიროა თუ არა ნოტარიული დამოწმება, ან რაიმე სხვა სპეციალური რეგისტრაცია?