გადამზიდთან ხელშეკრულებაში როგორ დავიცვა თავი დაკარგვისგან?

შპს-ს შექმნა იაფია, სააქციო საზოგადოების შექმნა ცოტა უფრო რთული. მაგრამ რას ვიღებ სანაცვლოდ? აქციების გამოშვებასა და კაპიტალის მოზიდვის საშუალებას?

ვიძლევი კრედიტს ჩემი მომწოდებლისთვის, რომ ახალი პროდუქცია აწარმოოს და შემდეგ მომიწოდოს. მინდა დავაზღვიო, რომ სხვაგან არ გაყიდის. შეუძლია ასეთი შეზღუდვა დავწერო?

ხშირად ვნახულობ ხელშეკრულებებს, სადაც წერია, რომ “დავა წყდება სასამართლოში” ან “არბიტრაჟით”. რამდენად მნიშვნელოვანია, სად წავიღებთ შესაძლო დავას, ქართული სასამართლო იქნება თუ კერძო არბიტრაჟი?

ვგეგმავთ ფრენჩაიზის ხელშეკრულების გაფორმებას, სადაც ბრენდის ნიშნები, რეცეპტები და სხვა ინტელექტუალური აქტივი დაგვიჭერს. როგორ დავიცვათ თავი, რომ ფრენჩაიზის მიმღები ბოროტად არ გამოიყენოს ლიცენზია?

ბიზნეს საქმიანობაში, როდესაც სავაჭრო ხელშეკრულებას ვაფორმებ, მინდა ვიცოდე, რა ძირითადი მოთხოვნები და ფორმალური წესებია გათვალისწინებული საქართველოს კანონმდებლობით, რათა შემდეგში რაიმე ხარვეზი არ გამიჩნდეს. ვიტყოდი, რომ მნიშვნელოვანია, ყველა დეტალი ცალსახად იყოს გაწერილი, იმ რომელი მხარეც რა ვალდებულებას იღებს. ასევე მაინტერესებს, საჭიროა თუ არა ნოტარიული დამოწმება, ან რაიმე სხვა სპეციალური რეგისტრაცია?

მივმართავ სასამართლოს, მოვითხოვ ყადაღის დადებას მოპასუხის სასაქონლო მარაგზე, რომ შემდეგ გაყიდვის საშუალებას არ ჰქონდეს. ეს რა პირობებითაა შესაძლებელი?

ბიზნესს ვეწევი, მაგრამ ვერ გამირკვევია, ოფიციალურად უნდა დავარეგისტრირო ჩემი სასაქონლო სახელი, თუ საკმარისია, რომ უბრალოდ ვიყენებ ყვარლის ბაზარზე როგორც „სახელი“?

ბევრი კომპანია არბიტრაჟს ირჩევს სასამართლოს ნაცვლად. რატომ? დრო, საიდუმლოება თუ სხვა მიზეზებია? ღირს კი ეს?

გვაქვს საკმაოდ დიდი თანხაზე საკითხი, სასამართლოში წასვლას ვფიქრობ. მაგრამ მეორე მხარე მედიაციას მთავაზობს. თუ რისკი არ არის, რომ დავკარგავ ან დრო გამეწელება?