რას ითვალისწინებს ტრანსპორტის ტიპის არჩევა ტვირთის სპეციფიკისას?

საზღვაო გადაზიდვებში მოქმედებს რიგი საერთაშორისო კონვენციებისა, როგორიცაა ჰააგა-ვიზბის წესები ან ჰამბურგის წესები. ისინი არეგულირებს გადამზიდველის პასუხისმგებლობას ტვირთის დაზიანება/დაკარგვის შემთხვევაში. ასევე არსებობს შიდა კანონმდებლობა, რომელიც საზღვაო პორტებში ოპერაციებს აწესრიგებს. ხელშეკრულებაში უნდა იყოს მოცემული, რა პირობებით ეზღვევა ტვირთი, როგორია ანაზღაურების ლიმიტი.

თუ ტვირთი ჩაიბარეს განსაზღვრული დოკუმენტაციით (მაგ. ზედნადები, კონოსამენტი ან საავიაციო საბილეთო დოკუმენტი) და დანიშნულ ადგილამდე არ მიიტანეს სრულად ან ნაწილობრივ, გადამზიდველი შეიძლება გახდეს პასუხისმგებელი. ეს შეიძლება იყოს გამოწვეული დაუდევრობით, არასათანადო ინახავს, არასწორი ჩატვირთვით, მარშრუტის დარღვევით ან სხვა გარემოებით, რაც მის უშუალო კონტროლქვეშაა.

ზოგჯერ მომხმარებელს არ სჭირდება მთელი კონტეინერი, არამედ მცირე მოცულობა აქვს. ასეთ დროს მოქმედებს LCL (Less than Container Load), სადაც გადამზიდველი ერთ კონტეინერში ერთად ათავსებს სხვადასხვა დამკვეთის ტვირთს. მხარემ უნდა იცოდეს, რომ ეს ზრდის ტვირთის შერევისა და კონფიდენციალურობის რისკს, ასევე მარშრუტში შეყოვნებებს, რადგან საჭიროა სხვა ტვირთის გადატვირთვის დაგეგმვაც.

ხშირად ხდება, რომ საბაჟო ორგანო აცხადებს ეჭვს დეკლარაციის სიზუსტეზე یا ეტიკეტებზე. შედეგად, ტვირთს აჩერებს, სანამ არ მოხდება დამატებითი დოკუმენტების წარდგენა ან შემოწმება. დამკვეთმა უნდა იმუშაოს ბროკერთან ან თავად დაიცვას თავისი პოზიცია საბაჟო სამსახურში. თუ განცხადება არ დაკმაყოფილდა, შესაძლებელია საჩივრის შეტანა.

თუ ტვირთი დაზიანებული ჩამოვიდა, დამკვეთმა დაუყონებლივ უნდა შეამოწმოს და პრეტენზია დადოს. კონვენციების მიხედვით სხვადასხვა ვადებია: CMR-ში — 7 დღეში (თუ მალევე არ ეტყობა, ე.წ. hidden damage — 14 დღეში), საზღვაოში — შეიძლება 3 დღე. ეს ვადები მნიშვნელოვანია, რადგან დროის გასვლის შემდეგ შეიძლება გადამზიდველმა უარი თქვას ანაზღაურებაზე.

თანამედროვე ურთიერთობებში ხშირად E-mail გამოიყენება ოფიციალურ კომუნიკაციად. თუ ხელშეკრულებაში წერია, რომ ‘შეტყობინების მიწოდება ელექტრონული ფოსტით იქნება საკმარისი’, მაშინ საკმარისია. თუ ასეთი ჩანაწერი არ არის, სასამართლომ შეიძლება არ ცნოს იმეილი ოფიციალურ შეტყობინებად (დამოკიდებულია ბრალდებულისგან დადასტურებაზე).

ზოგჯერ ტვირთი ზიანდება გადაზიდვისას იმიტომ, რომ დამკვეთმა არ მიიღო სათანადო ზომები მისივე პროდუქტების შესაფუთად. თუ დადგინდება, რომ ზიანი მხოლოდ არასათანადო შეფუთვის ბრალია, გადამზიდველი პასუხისმგებლობას არ დაექვემდებარება. შესაბამისად, დოკუმენტებში უნდა იყოს მითითებული, ვისი ვალდებულება იყო შეფუთვა და რა სტანდარტებით.

დიდი საზიარო პრაქტიკა არსებობს, როცა მხარეები თავიდან ცდილობენ მედიაციას ან მოლაპარაკების მაგიდაზე დაჯდომას, რათა სასამართლოს ხანგრძლივი გზა აირიდონ. ეს აჩქარებს გადაწყვეტას და რჩება საქმიანი ურთიერთობაც. როცა დავა ძირითადად ფინანსურია და ორ სისხარტენიან კომპანიას შორისაა, ხშირად ურჩევნიათ შეთანხმდნენ.

როცა გადამზიდველი იტვირთავს ტვირთს, ჩვეულებრივ იღებს ზედნადებს (Wayout list) ან ინსპექციის აქტს. მასში წერია ტვირთის დასახელება, რაოდენობა, ხარისხი, შეფუთვა. თუ ნაკლი შეიმჩნევა, ტვირთის მიმღები ან გამგზავნი აკეთებს აღნიშნვას. ანალოგიურად, დანიშნულ პუნქტში მიმღები შეიძლება შეამოწმოს ამოიწურა თუ არა დრო, გაფუჭდა თუ არა საქონელი.